Oprecht veel dank voor deze interesse.
Maar ik zal hier nu de stand van zaken tot nu toe uit de doeken doen.
Ten eerste ben ik de operatie niet geheel ongeschonden doorgekomen. Ik ben nog steeds zeer kortademig en heb er daarbij ook nog eens een liesbreuk aan overgehouden. Maar aangzien ik vandaag een breukband krijg (omdat een operatie hiervoor voorlopig niet aan de orde is), zal de overlast hiervan als het goed is morgen voorbij zijn. Tevens weet ik nu dat de gevoelloosheid in mijn vingertoppen blijvend is. Het (om)bouwen) van modellen zal dus stukken minder gaan worden omdat het simpelweg me niet meer zo makkelijk afgaat. Dit is iets wat me veel "pijn" doet, maar tis niet anders.
Verder heb ik natuurlijk erg veel tijd doorgebracht met mijn gezin,...ze verdienen ook eens wat afwisseling.
En dan is er ook nog de gewenning aan mijn stoma. Maar eerlijk gezegd was ik hier na enkele dagen al aan gewent. Nu rust er een taboe op dit onderwerp, maar ik kan jullie wel garanderen dat het voor mij een enorme opluchting is dat er zoiets bestaat. Eindelijk weer eten wat ik wil en dat is héél wat na 6 maanden op alleen maar vloeibaar voedsel geleefd te hebben. En DAT voor het eerst weer zonder pijn in je lijf te hebben na het eten. Dit komt omdat de tumoren nu omzeild worden. Nu zullen er ook mensen zijn die dit een onsmakelijk onderwerp vinden, maar door de vergevorderde techniek tegenwoordig zoals ingebouwde koolstoffilters en speciale gel-chachets met "geurvreters" kan ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik absoluut GEURLOOS winden kan laten en ontlasting heb en WIE van jullie kan dat ook zeggen ?
Maar er zit ook een nadeel aan........ik heb dit zelf niet onder controle. Afgelopen zondag b.v. had ik een BBQ georganiseerd voor enkele mensen die me met mijn haren door deze moeilijke fase hebben gesleept en juist op een moment dat er even een stilte viel vonden mijn darmen het noodzakelijk om eens even met een paar harde knallen zich te ontluchten. Grote hillariteit allom, maar weet nu ook dat dit me b.v. ook in een restaurant kan overkomen......
Maar nu 5 weken na mijn eerste operatie gaat het échte werk pas beginnen.
Vanaf 2 augustus zal ik dagelijks op en neer naar Maastricht moeten en dat 6 weken aan één stuk voor bestralingen en chemo. Dit is vooral bedoeld om de "hoofdoperatie" straks tot een succes te maken. Dan gaan de tumoren in mijn darmen en blaas eruit. Na deze periode volgt er een rustperiode van 6 weken en nog enkele onderzoeken voordat de volgende ingreep plaatsvindt. Dit wordt dan de alles of niets operatie. Het klinkt misschien heel crue maar ik zal dan eindelijk weten of ik er nog een fiks aantal aan vast mag plakken,.....of dat ik af mag gaan tellen. Ik ga uit van het eerste..........
Zo,...nu zijn jullie weer op de hoogte van alles voor zover ik het ook weet.
Matt
Al heb je nog een heavy weg te gaan, waarvoor ik jou en je familie alleen maar heel veel sterkte kan toewensen. 
