Even terug komend op eerdere opmerkingen. Ik vind het grappig dat als iets negatief uitpakt voor MS het altijd gelijk appels met peren vergelijken is maar dat MS wel de "beste" rijder ooit is. 5 keer wereldkampioen worden met een schoothondje wat netjes voor je stopt, verschillende jaren overduidelijk de beste wagen en de enige echte concurrent die door fantastische duiste sterrotzooi nauwelijks echt wat kan doen. En naast dit alles nog eens een keer kampioen moeten worden door de (bij Jolly op de lachspieren werkende) 'fantastische' Damon Hill van de baan te MOETEN rossen.
Dat is dan wel te vergelijken met een Fangio, die in de gevaarlijkste tijden keer op keer wist te winnen terwijl deze man vrienden voor zijn ogen zag verongelukken en alles voor het racen achter moest laten in Argentiniƫ? Of die andere man die 3 WDC titels wist te winnen in tijden dat er wel meerdere grote namen (Prost, Mansell etc) actief waren?
Donington kan dan wel geprobeerd weggeveegd worden met een Barcelona 1996 maar dat zijn niet meer dan incidentele momenten waarmee MS laat zien daadwerkelijk wat in huis te hebben. Dit in tegenstelling tot de favoriete manier van inhalen van "Herr Uberweltmeister", de pitstop en tactische snelle rondjes. En hoe slecht is een auto waarmee 4 poles, 4 snelste racerondes gereden kan worden nu eigenlijk? De Williams was idd dominant maar de Ferrari zeker een aardige 2de qua prestaties, alleen niet qua betrouwbaarheid.
Echter Donington staat niet op zichzelf. Canada 1993 is nog een voorbeeld van Senna's kracht, en ditmaal op een droge baan. Starte als 8ste en reed voor de eerste bocht al 3 man voorbij, toegegeven Schumacher bleef bijna stil staan dus die had niet veel om handen. In bocht 4 pakte Senna vervolgens MS zijn teamgenoot en op het rechte stuk richting de pits pakte Senna de eerste Ferrari. Leuk is het duitse commentaar waarin ze roepen dat Senna dat toch niet zou moeten lukken. Zou toch moeten... is alles wat de commentator nog zegt als Senna toch als eerste de bocht uitkomt. Ronde 2 verschalkt hij de 2de Ferrari en ligt al 3de. Dat is wel wat anders dan helemaal links op een baan een paar mindere wagens puur op kracht voorbij rijden terwijl je slome teamgenoot rechts op de baan iedereen op houdt. Alonso reed gedurende de hele ronde mensen voorbij, en kwam van verder. En toch roept iedereen kijk eens naar MS zijn fantastische start...
In 1993 hadden 4 rijders een betere auto, bij Williams, overduidelijk, en Benneton (beide vielen minder uit en hadden ook duidelijk meer snelheid in de wagen, opvallend hoe vaak Senna op de 4de, 5de plek starte achter enkele namen uit de Williams of Bennetons). De Ferrari en McLaren zaten dicht in elkaars buurt met name door het missen van de betrouwbaarheid in het geval van Ferrari.
Senna's Mclaren bracht hem in 1993 maar 1 keer de snelste raceronde. Waar? Juist, DONINGTON. De enigste pole, waarmee Senna heeft voorkomen dat Williams alle poles van dat jaar zou pakken was pas de laatste race van het jaar. En als er iemand in staat zou zijn geweest poles dan wel snelste rondes uit de Mclaren te halen dan zou Senna dat zijn geweest. Dat het niet gebeurde geeft maar aan hoe crap die Mclaren was dat jaar ten opzichte van de Williams met Prost er in. Ook geen wonder dat Andretti huilend terug naar Amerika vertrok.
Logischerwijs zou Senna dus ook in het kampioenschap hetzelfde beeld moeten laten zien. Echter wist Senna ondanks 5 races uit te vallen toch een 2de plek in het kampioenschap te pakken door
onderandere 5 races te winnen. Alleen Prost kwam hoger uit.
En dan ga je denken en herinner je je de perconferentie na Estoril 1992. Die bekende waar Senna boos een glas water weg sloeg. Mansell had de race gewonnen, Senna 2 en Berger 3. Misschien herinner je je de race doordat Patrese achter op de band van Berger reed waarna deze gelanceerd werd en verticaal met de wagen net onder een brug over het circuit heen vloog. Senna viel in deze conference Prost aan over de manier waarop de toen wereldkampioen Mansell moest wijken voor de politiek van Prost. Prost wilde alleen racen in de beste wagen van het veld en als Mansell uit de weg was (waar kennen we dat gedrag toch van....). Ook Mansell was er niet over te spreken en liet dit duidelijk merken op de persconferentie. Prost was na 1993 ook gelijk weer weg, en Mansell mocht plots weer op komen dagen. Dit alles verklaard waarom Prost de doopnamen die hij gekregen heeft verdient.
Maar goed alles bij elkaar is de 45 seconde van Schumacher wel indrukwekkend tegenover de 1 minuut en 23 seconde van Senna. MS verloor bij de start 4 plaatsen, won er 2 terug dankzij spinnende mensen en haalde verder wereldkampioenen als Barrichello, Berger en Alesi in en had daar maar 12 rondes voor nodig. Klinkt toch minder dan Schumacher, Prost, Hill en Wendlinger in 1 ronde pakken. Senna had er trouwens maar 1 iemand niet gelapt dat deed hij dan weer wel beter, MS moest er nog 2.
