De Chrysler Sunbeam ontstond door de eis van de Engelse regering om een nieuwe Sunbeam, dit in ruil voor een overheidssteun voor de Britse productie-eenheden. De standaardversie was een no-nonense-wagen met motoren tot 1,6 l. De 1600 Ti was de eerste sportieve aanvulling. In 1979, op de Geneva Motor Show, volgde het magnum opus: de Chrysler Sunbeam Lotus (later de Talbot Sunbeam Lotus).
Lotus voorzag deze Sunbeam van de 2 172 CC, 150 pk sterke 4-in-lijn met 2 DellOrto DHLA 45E’s uit de Esprit. Die stond garant voor 200 km/h en een acceleratie van 0 tot 100 in 8 seconden. Het koetswerk werd uitgevoerd in Embassy Black met zilveren strepen.
In 1981 verscheen de Series 2. Het interieur had nu een Piccadilly-bekleding. Uiterlijk was de Talbot Lotus Sunbeam nu uitgerust met grote lampen vooraan, nieuwe grille & spiegels, grotere benzinetank & licht aangepast specificaties. Vanaf 1982 bood Talbot enkel nog Moonstone Blue als hoofdkleur aan.
Deze 1/18 van OttoMobile heb ik al enkele maanden en vind het nog steeds een prachtige miniatuur. Hij heeft wel last van de typische Otto-kwaaltjes, maar de keuze en de uitvoering van deze Talbot is een pluspunt.
De brochure is van de Phase I.
Nieuwe grille met Talbot-logo.
Deze Amil-velgen zijn vrij gelijkaardig als de exemplaren op de Simca 1000 Rallye 3.
Piccadilly-bekleding.
Lotus Cortina MkI, en de Talbot Sunbeam Lotus Phase II, zijn “opvolger”.
Phase II Moonstone-Blue.
Talbot Lotus Sunbeam “Avon”, naar Avon Coach Motorworks die de productie van de laatste 150 exemplaren verzorgde.
Talbot Sunbeam Ti Phase II.
Keuze genoeg voor Otto om nog eens een Talbotje te realiseren...