


Na een groot aantal verliezen onder de rijders, vond de Scuderia het tijd voor nieuw bloed. Musso, Collins en Hawthorn vonden de dood en er kwam een nieuwe lichting rijders naar Maranello. Waaronder de Brit Tony Brooks, ook wel "The Racing Dentist" genoemd. De Ferrari 256 was niets minder dan een update van de voorganger en winnende auto van 1958, de Ferrari 246.
Terwijl de concurrende teams grote ontwikkelen hadden geboekt. Stonden de Italianen een beetje stil. Cooper, Lotus, BRM en de Vanwalls hadden de beste papieren in handen voor het seizoen 1959.
Britse constructeurs plaatsten hun motoren in de achterkant van de wagen, terwijl Enzo nog steeds vond dat "paarden" de koets moesten trekken ipv duwen. De 256 werd in 1960, op Monaco, vervangen door de 246 P. Deze kreeg wel de motor achterin . Enzo was na 2 overwinningen in 1 jaar overtuigd! Het paard moet de auto duwen......
Het model in kwestie reed op Monaco en haalde daar de 2de plaats. Het model is van de Ixo La Storia Collectie.