Best een goed artikel om eens je gedachten te laten gaan over de toekomst van miniaturen.
De schrijver vergeet alleen dat er al heel veel producenten zijn van goedkope modellen. Denk aan de tijdschriften reeksen bijvoorbeeld.
Waar je voor bijna geen geld een goed gelijkend model krijgt met inderdaad te dikke scharnieren, maar wat wel open kan. Of modellen in een leuke setting. (james bond, marktpleintje, bergweggetjes,enz.)En de prijs/kwaliteits verhouding is vaak ongekend. Elk merk probeert volgens mij zijn eigen markt te vinden, en ze hebben moeite om eentje te vinden waar al geen concurrent zit.
Het is natuurlijk funest als twee merken een zelfde model uit brengen in de zelfde schaal.
Hierdoor gaan sommigen voor extreem detail, en anderen gaan voor lage verkoop prijzen met bijbehorende productie processen. Een sealed body zie je in beide kampen, en vind ik niet echt een duidelijke scheidslijn. Ik ken prachtige handbouw sealed en goedkope modellen die open kunnen, en omgekeerd.
Ik vind een model waar veel bij open kan in 1/24 ,1/20 of zelfs 1/43(autorbit nsx,technomodel motordetail) juist geweldig. En ik vind het best jammer dat bij een MR TZ3 1:18 alles dicht zit.
Maar ook die MR vindt ik geweldig juist vanwege het vakmanschap waarmee die is gebouwd. Dus stap ik er dan wel overheen dat er niets open kan. Ook al koop ik die dan voor 2/3 van de orginele prijs.
Juist die goedkope modellen doen mij erg weinig. Maar die spreken weer wel een breed publiek aan.
Dat resin een slechtere naam zou hebben dan die-cast is een groot contrast met hoe ik het al heel lang ervaar.
De betere handbouw is vaak resin/white metal en die schat ik al jaren hoger in dan die-cast. BBR/ABC/SMTS enz. heb ik al jaren hoger zitten dan minichamps bijvoorbeeld in 1:43. Om maar niet te beginnen over best, maxxi car, enz. (niet bedoeld als kat naar mensen die dat sparen, want verzamelen doe je vooral voor jezelf en vooral niet aan de hand van de mening van anderen. Die hebben namelijk altijd andere criteria.)
Ik zie wel ongelovelijk veel modellen voor echt dump prijzen op internet en b.v. de namac verschijnen. Denk aan de HPI modellen voor 19 euro bijvoorbeeld. Of de manier waarop sommige ebbro's in 1:43 zijn gedumpt. Dat staat in geen verhouding met de kwaliteit van die modellen. Die "sales" duren dan een tijdje, waarna het model weer iets duurder wordt door gebrek aan aanbod.
Ook heb ik gezien dat er heel weinig echte releases meer zijn bij een aantal merken. Heel vaak zijn het opnieuw uitgebrachte modellen met een nieuw kleurtje of een ander race nummer.
Of heruitgaves van modellen die eerder onder een ander merk zijn uitgebracht.
Ook zie ik dat de echt dure modellen nieuw meer kosten dan wanneer ze later op ebay of andere veilingen verschijnen. (op een paar uitzonderingen na mischien)
Wat voor mij wel fijn is omdat ik geduldig blijf zoeken naar speciale modellen die ik nieuw echt te duur vindt. Of waarvan ik verwacht dat ze later goedkoper langskomen.
Voor de dure handbouw zou er inderdaad wel eens een omslag punt kunnen komen omdat:
- arbeid duurder is geworden (zie artikel)
- grondstoffen duurder worden (in rap tempo)
- vervoer duurder wordt (peak-oil)
- de munteenheden qua waarde ontzettend omlaag duiken, waardoor 20 euro nu meer is dan die zelfde 20 euro over 4 jaar.
En dat zou betekenen dat onze collecties niet eens zo heel dom zijn om aan te leggen.
Als er echt een grote financieele klap komt is het echter wel de vraag of een potentieele koper geld over heeft voor een hobby, wat het is, als daar geen ruimte meer voor is in zijn budget.